എണ്ണിക്കിട്ടിയ പണത്തില്‍ നിന്ന്
നിസ്സംഗതയുടെ വീട്ടിലേക്ക്
ദൃഷ്ടികള്‍ താഴോട്ടഴിച്ചിട്ട്
അവര്‍ നടക്കുന്നു.
കേള്‍ക്കാനാരുമില്ലാത്തതിനാല്‍
തുരുത്തുകളിലെ മനുഷ്യര്‍
ചിരി മറക്കുന്നു.
വിയര്‍പ്പില്‍ തീര്‍ത്തതെല്ലാം
ഒന്നെണ്ണി നോക്കുമ്പോഴേക്കും തീര്‍ന്നുപോകുന്നു.
ചിരിക്കാത്തവരുടെ വീട്ടില്‍
അവര്‍ അന്തിയുറങ്ങുന്നു.
ചിരിക്കാനും ചിരിപ്പിക്കാനും ശ്രമിച്ച്
അവരെന്നും തോറ്റുപോകുന്നു.
മറ്റുചിലര്‍ ചിരിക്കുമ്പോള്‍
അവര്‍ വെറും വെറുതെ അസ്വസ്ഥരാകുന്നു.
പലവുരു നോക്കിയിട്ടും ഞാന്‍ കണ്ടിട്ടില്ല
അവരൊന്നുള്ളുതുറന്നു ചിരിക്കുന്നത്.
ഒന്ന് ചിരിപ്പിക്കാന്‍ ശ്രമിക്കുമ്പോള്‍
ആ മുഖങ്ങളില്‍ വിടരുന്ന ദയനീയത
നിങ്ങളെ സത്യമായും വേദനിപ്പിക്കും.
നിങ്ങള്‍ പറയുമായിരിക്കും
"ജീവിതം നിങ്ങളെ ഏതൊക്കെ രീതിയില്‍ പരീക്ഷിച്ചാലും
ചിരിക്കാന്‍ പഠിക്കണം" എന്നൊക്കെ.
അല്ലെങ്കിലും ഉപദേശിക്കാന്‍ നമ്മളെല്ലാം
എത്ര മിടുമിടുക്കന്മാരാണ് !
ഗോ തുരുത്ത്
ReplyDelete